Kolarskie tradycje we Lwowie pojawiły się w czasach gdy został wymyślony rower. Pierwszy rower do Lwowa trafia wprost z wystawy w Paryżu w 1867 roku za sprawą Michała Mrozowskiego, pięć lat po tym jak bracia Michaux na wystawie w Paryżu otrzymali złoty medal za konstrukcję welocypeda.

Michał Mrozowski zakupił drewniany welocyped za 600 franków ale ponieważ tak i nie udało mu się opanować jazdy na nim, podarował go Lwowskiemu towarzystwu sportowemu „Sokuł”. Jako pierwszy na Lwowskie ulicy na welocypedzie wyjechał druh Przybyliński, co wywołało ogromne zaciekawienie u przechodniów, w 1868 roku Przybyliński zlecił nieznanemu kowalowi wykonanie podobnego pojazdu i w tym samym roku na dwóch welocypedach wyjechano na pierwszą rowerową wycieczkę po Lwowie. Kolejny taki „pojazd” zbudował sobie ślusarz lwowski o nazwisku Mitsche.  
Kolarstwo, zwane podówczas cyklistyką, należy do najstarszych sportów uprawianych zawodniczo w Polsce. Pierwsze mistrzostwa Królestwa Polskiego w wyścigu szosowym odbyły w listopadzie 1891 r. Trasę o długości 96 wiorst, czyli prawie 102,5 km. ówczesny zwycięzca Mieczysław Horodyński pokonał w 5 godzin 5 minut i 36 sek.
Pierwszy klub kolarski we Lwowie został założony w 1886 roku i nosił nazwę «Lwowski Klub Cyklistów».  W tym samym roku mechanik Iwanicki otworzył we Lwowie pierwszą w Galicji wypożyczalnię rowerów która mieściła się w parku „Wysoki Zamek”.
Jak dowiadujemy się z księgi pamiątkowej Towarzystwa sportowego «Sokół» w 1892 roku Lwowskie towarzystwo cyklistów liczyło już 236 członków. Durze zainteresowanie welocypedami powoduje że 6 maja 1893 roku mechanik Aleksander Zajączkowski otwiera na ulicy Kopernika pierwszy serwis rowerowy. Największym kolarskim osiągnięciem Lwowa stała się jednak zbudowana w 1894 roku 400 metrowa bieżnia kolarska wokół stadionu lekko atletycznego, bieżnia otrzymała status najlepszego osiągnięcia kraju i utrzymała swój tytuł do końca XIX wieku.
Rozwój kolarstwa we Lwowie powodował również zmiany w architekturze miasta. Budynek  inz.  Karola Richtmanna – Rudniewskiego, budowę którego zakończono na wiosnę 1897 roku na ulicy Akademickiej, zaprojektowano uwzględniając na parterze specjalne pomieszczenia dla cyklistów. A w banku krajowym jako w pierwszej instytucji w Galicji zostało zorganizowane specjalnie pomieszczenie — prototyp parkingu rowerowego dla pracowników oraz klientów banku.
10 sierpnia 1898 roku Magistrat wydaje «Przepisy jazdy na kole na terenie miasta Lwowa»
w punkcie pierwszym tych przepisów zaznaczone zostało. «…koło każdego typu, uważa się za transport lekki, w ten sposób zobowiązuje się wszystkich kolarzy dotrzymywać się przepisów ruchu dla wszystkiego transportu miasta…».