Maksymilian Teofil Dudryk był nie tylko działaczem sportowym i turystycznym, ale także taternikiem, fotografem, inżynierem dróg i mostów oraz architektem. Urodził się 1 stycznia 1885 roku w Rudkach koło Lwowa. Ukończył Wydział Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej, a od wczesnych lat XX wieku aktywnie działał we Lwowie w ramach różnych organizacji społecznych, turystycznych i sportowych.

Dudryk był członkiem Towarzystwa Zabaw Ruchowych, Towarzystwa Tatrzańskiego, Akademickiego Klubu Turystycznego oraz Karpackiego Towarzystwa Narciarzy, którego był współzałożycielem i wiceprezesem. Aktywnie uczestniczył w tworzeniu lwowskich klubów sportowych: „Lechii” oraz „Pogoni”. Grał na pozycji prawoskrzydłowego napastnika i był pierwszym prezesem „Lechii” Lwów.

Maksymilian Dudryk był również zaangażowany w działalność sportową i turystyczną poza Tatrami, uprawiając narciarstwo w Karpatach Wschodnich oraz Alpach austriackich. Był jednym z najlepszych fotografów tatrzańskich i wschodniokarpackich pierwszych lat XX wieku, a jego zdjęcia były publikowane w „Taterniku” i „Wędrowcu”.

W trakcie swojej kariery inżyniera, Dudryk pracował przy budowie schroniska KTN w Sławsku oraz jako ekspert budowlany Banku Gospodarstwa Krajowego oraz Banku Inwestycyjnego w Warszawie. Był jednym z założycieli Warszawskiego Klubu Narciarskiego oraz Polskiego Związku Narciarskiego, a także projektantem stadionu Legii Warszawa.

Za swoje zasługi na polu rozwoju sportu, 19 marca 1931 roku Maksymilian Dudryk został odznaczony przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Złotym Krzyżem Zasługi.

Maksymilian Teofil Dudryk zmarł 1 lipca 1962 roku w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Bródnowskim. Dziś, w rocznicę jego śmierci, wspominamy jego wkład w rozwój naszego klubu i sportu w Polsce. Jego zaangażowanie i pasja do sportu oraz turystyki pozostają dla nas inspiracją.